Καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας, άνοιξη. Αυτός ο κύκλος επηρεάζει τα πάντα: τις σκιές στο έδαφος, την θερμοκρασία του αέρα, τα ρεύματα, το περιορισμένο ηλιακό φως, τις ψυχρότερες ημέρες. Για το λόγο αυτό, μεγάλοι αριθμοί πτηνών μεταναστεύουν. Τα πουλιά κατευθύνονται νότια. Η χειμερία νάρκη των θηλαστικών και ερπετών ξεκινά. Εμείς οι άνθρωποι, όμως, μένουμε στη θέση μας.
Αλλά ίσως υπάρχει ένα μικρό μέρος ανθρώπων που νιώθει την ανάγκη να κινηθεί κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αλλαγής. Ένα μικρό ταξίδι σε διαφορετικά τοπία και διαφορετικά χρώματα.
Τον Οκτώβριο ξεκινήσαμε να κάνουμε ακριβώς αυτό με τον Βαγγέλη. Γνωστός στους περισσότερους ως Vaggelis Salonidis, είναι ένας από τους πρωτοπόρους αναβάτες της περιοχής μας και αν υπάρχει κάποιος που μπορεί να απολαύσει την ορεινή ζωή ενός τέτοιου ταξιδιού, είναι αυτός.
“Αν αυτό που αναζητούμε δεν υπάρχει πια εκεί που είμαστε, πρέπει να το βρούμε αλλού.”
Σε λίγο, το εύκρατο δάσος του Φρακτού στην Οροσειρά της Ροδόπης θα καταλαμβάνει, μια σκηνή που δεν βρίσκεις πουθενά αλλού στον κόσμο. Τα κωνοφόρα δέντρα στέκονται ψηλά. Τα βρύα καλύπτουν απέραντες εκτάσεις. Οι σημύδες γίνονται χρυσαφή. Οι κορυφές εκτείνονται στο άπειρο. Και η ανθρωπότητα, θα λέγαμε ότι δεν είχε καμία διάθεση να κρύψει την παρουσία της εδώ. «Τα ίχνη που άφησαν, είναι αυτά που αναζητούμε.»
Αλλά καθώς μπαίνει το φθινόπωρο, τα σύννεφα εκεί αρχίζουν να βγάζουν μια μελαγχολική όψη. Στα έγκατα του δάσους, εμφανίζονται πολύχρωμοι μύκητες διάσπαρτοι στο χώμα. Διασχίζοντας τους πρώτους καταρράκτες, ο αέρας γίνεται υγρός και τα βουνά απέναντι οδοντωτά, με τους βραχόκηπους να σουλατσάρουν στον ορίζοντα. Και με λίγη υπομονή, μερικά αποτυπώματα του ιδιοκτήτη του δάσους θα εμφανιστούν στο μονοπάτι σας, και να έχετε κατά νου ότι θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα για αυτό, γιατί ούτως η άλλως βρίσκεστε στο σπίτι του.
Διασχίζουμε την περήφανη οροσειρά της Ροδόπης, με τις σάρες, τις συμπληγάδες, τα αμέτρητα ρέματα που υπαγορεύουν έναν μικρό παράδεισο. Ο άνεμος μπορεί να κάνει άγρια πράγματα εδώ, στα ανοιχτά του δάσους. Ο παγωμένος καιρός φαίνεται να είναι ήδη εδώ. Ο χειμώνας είναι εδώ. Η Μητέρα Φύση έχει τα δικά της σχέδια και η θέλησή μας για οτιδήποτε έχει μικρό βάρος. Λέμε ευχαριστώ στην χαριστική γνώση και είναι ώρα να γυρίσουμε σπίτι.
