Κάθε ορεινός αθλητής και κάθε επισκέπτης θα πρέπει να ακολουθεί αυτή την πρόταση. Να γίνει ένας χρυσός κανόνας. Ωστόσο, ορισμένες από τις δραστηριότητές μας αναπόφευκτα αφήνουν το σημάδι τους.

Το “Leave no trace” – “Δεν αφήνω ίχνος” είναι μια έξυπνη αρχή καθοδήγησης. Ένας στόχος που πρέπει να επιτύχουμε και να κατανοήσουμε – τα ίχνη που αφήνουμε, να μην είναι αλλά εκτός από τα δικά μας.

Ο πρώτος μας στόχος στα ορεινά αθλήματα πρέπει επομένως να είναι να διατηρήσουμε τον αντίκτυπο μας στη φύση όσο το δυνατόν χαμηλότερα. Ας αναπτύξουμε την ευαισθητοποίηση μας. Η σωστή δράση ξεκινά πάντα με τη σκέψη! Εάν θέσουμε στον εαυτό μας τρεις επιπλέον ερωτήσεις εκτός από τις συνήθεις ερωτήσεις (πού θέλω να πάω; τι ρούχα να πάρω; τι φωτογραφία να βγάλω;) πριν από την επερχόμενη επίσκεψη μας, έχουμε ήδη επιτύχει πολλά.

Μην αφήνετε κανένα ίχνος εκτός από τα ίχνη σας – μην πάρετε τίποτα σπίτι, μόνο αναμνήσεις!

– Τι σημάδια αφήνω πίσω;

– Πώς μπορώ να τα μειώσω;

– Αξίζει;

Για να μπορούμε να απαντήσουμε καλύτερα σε αυτές τις ερωτήσεις, ας οργανώσουμε στο μυαλό μας μερικά σημεία όπου εμείς ως “ορεινοί ποδηλάτες” αφήνουμε το σημάδι μας και τι μπορούμε να κάνουμε γι ‘αυτό.
Ο αμοιβαίος σεβασμός με τους υπόλοιπους συνοδοιπόρους σημαίνει λιγότερες συγκρούσεις! Πέρα από νομικά ζητήματα περί ιδιοκτησίας – η φύση ανήκει αρχικά στην ίδια και είναι εκεί για όλους. Έτσι να αντιμετωπίζουμε πάντα τη φύση και τους άλλους υπαίθριους φίλους με σεβασμό, και αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τους “πιο αδύναμους” ανθρώπους όπως οι πεζοπόροι. Ας δείξουμε κατανόηση! Μια τυπική περίπτωση στο δάσος ή στο βουνό – όταν ένας ορεινός ποδηλάτης συναντά ένα πεζοπόρο. “Ο πεζός σταματά, κάνει ένα βήμα προς τα πλάγια και αφήνει τον ποδηλάτη να περάσει. Ο ποδηλάτης επιβραδύνει, λέει γεια, ευχαριστώ και συνεχίζει.” Αυτό είναι καλό και συνιστάται να γίνεται από όλους μας. Απλά τώρα σκεφτείτε: Μόνο για τους πεζούς, η κατάσταση αυτή σε έναν πολυσύχναστο υπαίθριο χώρο επαναλαμβάνεται πάνω από 10φορές την ημέρα, ίσως ακόμη περισσότερο. Και ξεκινά να γίνεται πραγματικά ενοχλητικό με την πάροδο του χρόνου! Επομένως: απλώς ας επιβραδύνουμε και εμείς με το ποδήλατο μας και ας δώσουμε προτεραιότητα αν χρειαστεί, μην περιμένουμε πάντα να μας δίνουν. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο όταν εμπλέκονται παιδιά και ηλικιωμένοι, οι οποίοι μπορεί να φοβούνται ακόμη περισσότερο.
Για να είμαστε ειλικρινείς, ένα πράγμα είναι σίγουρο, κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα αφήνει το σημάδι της στη φύση. Αυτό ισχύει και για τα ορεινά αθλήματα! Η ορεινή ποδηλασία ειδικότερα μπορεί να προκαλέσει πολλά – όπως διαταραχές στην χλωρίδα και την πανίδα εάν δεν είμαστε προσεκτικοί και διακριτικοί. Ταυτόχρονα, ο αθλητισμός είναι εξίσου μέρος της ζωής μας, όπως το φαγητό. Η ποδηλασία στη φύση και ειδικά η ορεινή ποδηλασία μας κάνει να είμαστε αποτελεσματικοί και χαρούμενοι. Μας επιτρέπει να εξερευνήσουμε το περιβάλλον, να δούμε τα πράγματα με εντελώς νέα μάτια και ενθαρρύνει τον ενθουσιασμό μας για τη φύση. Έχει θετική επίδραση στον συντονισμό, την ισορροπία και την αντίληψη – και είναι πολύ διασκεδαστικό. Εν ολίγοις, το λατρεύουμε! Και αυτό είναι επίσης μέρος της ειλικρίνειας – “η οικολογική βλάβη που προκαλείται από την ορεινή ποδηλασία, εάν ασκείται συνειδητά, είναι πολύ μικρότερη από εκείνη πολλών άλλων αθλημάτων.“

Το “Δεν αφήνω ίχνος” είναι ένας πολύ πρακτικός οδηγός. Μην αφήνετε σκουπίδια στο δάσος. Όσο περισσότερο δίνετε προσοχή στην αποφυγή σπατάλης κατά τον προγραμματισμό σας, τόσο πιο εύκολο θα είναι. Τα τελευταία χρόνια οι λεγόμενες “σημαίες τουαλέτας” ενοχλούν ολοένα και περισσότερο. Βρίσκονται παντού, πίσω από θάμνους και πέτρες και μερικές φορές χρειάζονται χρόνια για να σαπίσουν – χαρτομάντιλα που έχουν χρησιμοποιήσει οι άνθρωποι για προσωπική υγιεινή.

Απλά πάρτε τα πίσω στον πολιτισμό σε μια μικρή σακούλα και πετάξτε τα εκεί!

Ο εξοπλισμός μας αφήνει επίσης ένα οικολογικό αποτύπωμα, ειδικά στην εξαγωγή υλικών, την παραγωγή και τη μεταφορά. Μπορούμε να ελαχιστοποιήσουμε αυτόν τον αντίκτυπο αγοράζοντας κατά προτίμηση βιώσιμα κατασκευασμένα προϊόντα και διατηρώντας τα έτσι ώστε να μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η αγορά μεταχειρισμένων ανταλλακτικών μπορεί να είναι μια εναλλακτική λύση εξοικονόμησης πόρων από την αγορά νέων. Και φυσικά μπορούμε να σκεφτούμε εάν αξίζει πάντα να σπαταλάμε τα χρήματα μας για να αποκτήσουμε το πιο πρόσφατο και καλύτερο αντικείμενο – ας συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό είναι αρκετά δύσκολο σε ένα άθλημα υψηλής τεχνολογίας – όπου οι νέες τάσεις και το μάρκετινγκ δεν μας αφήνουν σε ησυχία, όπως συμβαίνει στην ορεινή ποδηλασία.

Ας σταματήσουμε να πιστεύουμε ότι η διασκέδαση της ορεινής ποδηλασίας και του κάθε ορεινού αθλήματος αυξάνεται όταν καταναλώνουμε αυτά τα νέα αντικείμενα για να αντικαταστήσουμε τα ήδη υπάρχον που πολλές φορές η κατάσταση τους “ξεπερνά το καινούργιο”. Όσο πιο συνειδητά αντιμετωπίζουμε αυτήν την κατάσταση, το περιβάλλον και τους άλλους ανθρώπους, τόσο πιο ξεκάθαρα παίρνουμε μία θέση και δείχνουμε τη στάση μας, τόσο περισσότερο και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μπορούμε να απολαύσουμε το ορεινό άθλημά μας.

Ας έχουμε αυτό κατά νου: Διασκεδάστε ορεινά!

Leave a comment

en_GB