Υπάρχει ένα ορισμένο ποσό ελευθερίας στις άγνωστες προκλήσεις που παρουσιάζουν τα βουνά. Ελευθερία που είναι τόσο σωματική όσο και ψυχική, αλλά και ελευθερία από τις κοινωνικές πιέσεις που μπορούν να αρχίσουν να ζυγίζουν πολύ τον τρόπο που ζούμε τη ζωή μας. Υπάρχει η πίεση να έχεις καλή δουλειά, να αγοράσεις ένα σπίτι, να ξεκινήσεις μια οικογένεια και να επιλέξεις τα πλαίσια που η κοινωνία έκρινε σημαντική.

Δεν είναι ότι δεν βρίσκω αξία και σημασία σε αυτά τα πράγματα, απλά δεν πιστεύω ότι πρέπει να γίνουν ο μοναδικός δρόμος της ζωής μας. Ταυτόχρονα, δεν νομίζω ότι η ορεινή ποδηλασία πρέπει να είναι και ο μοναδικός στόχος της ζωής μας.

Είναι απαραίτητη η ισορροπία – μια ισορροπία που μας δίνει τη δυνατότητα να σταθούμε, να αναπνεύσουμε και να αναλογιστούμε τον τρόπο ζωής μας, έτσι ώστε να μπορούμε να συνεχίσουμε να μαθαίνουμε, να μεγαλώνουμε και να προσπαθούμε να είμαστε καλύτεροι για τον εαυτό μας και την κοινωνία μας.

Leave a comment

el