
Αγαπητοί μου φίλοι,
Σας γράφω από το μέλλον. Βρισκόμαστε ακόμα εδώ παρά την όλη συζήτηση περί κλιματικών αλλαγών. Οι πόλεις μοιάζουν πολύ διαφορετικές το 2041. Απομένουν ακόμη είκοσι χρόνια. Ωστόσο, πολλά έχουν συμβεί αυτήν την εποχή.
Ξέρω ότι τα πράγματα είναι λίγο σκοτεινά για εσάς το 2021. Γνωρίζω ότι το όμορφο παιδάκι σας μόλις έγινε 1 χρονών, αφού γεννήθηκε στη χειρότερη χρονιά που οι περισσότεροι από εμάς θυμούνται. Εμείς ήδη αγωνιζόμαστε ενάντια στο χρόνο, για να προστατεύσουμε τις πόλεις μας από τις κλιματικές επιπτώσεις όταν έπληξε η πανδημία. Σίγουρα αυτό σας ακούγεται πρωτάκουστο αλλά θα το συναντήσετε μπροστά σας όσο περνάνε τα χρόνια.
Ορισμένοι ηγέτες αγνόησαν τις αναφορές και τα γεγονότα των επιστημόνων, την δίκη μας φωνή και επιμονή για την έλλειψη χρόνου, ώστε να σταματήσουμε, ή τουλάχιστον να ελαττώσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη. Για να αυξήσουν τα κέρδη τους, προσπάθησαν να ανακτήσουν διάφορα καταστροφικά αγαθά και να ανατρέψουν τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς. Στη συνέχεια, οι πλημμύρες ήρθαν. Και οι πυρκαγιές ακολούθησαν. Οι διακοπές ρεύματος αυξήθηκαν. Το νερό; Το νερό έγινε χρυσός, έγινε ένα δυσεύρετο αγαθό. Ο κόσμος αναγκάστηκε να φύγει από τα αστικά κέντρα, προτίμησε τα χωριά, προτίμησε να κρυφτεί και να ζήσει στα βουνά, προτού συνάντηση το μεγάλο κακό. Η βροντή της Μητέρας Φύσης με τις καταιγίδες και το αλαλούμ του καιρού φάνηκε ποσό σκληρή είναι! Όπου πλέον οι ηγέτες των κρατών αναγκάστηκαν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα: Οι παλιοί τρόποι δεν λειτουργούσαν πια και πήραν τη θλίψη αυτής της κρίσης και την χρησιμοποίησαν για να σπείρουν ελπίδα.


Εκ των υστέρων, ήμασταν τυχεροί. Πολλά είδη ζώων αυτής της Γης δεν τα κατάφεραν για να δουν το 2041. Οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να σώσουν τα ζώα που καταδικάσαμε, αλλά τουλάχιστον εμείς είμαστε ακόμα εδώ, σωστά; Μερικοί άνθρωποι όμως δεν κατάφεραν να ζήσουν με την καταστροφή και το χάος γύρω τους. Η υπέρ αστικοποίηση των ανθρώπων είχε λιγότερες ελπίδες όταν ο θάνατος τους χτύπησε την πόρτα. Θυμάμαι τότε που τα έβλεπα μπροστά μου, έβλεπα έναν κόσμο που μαστίζεται από θανάτους που βρίσκονται στα πόδια εκλεγμένων ηγετών που αγνόησαν και αρνήθηκαν τις πολλές κρίσεις που αντιμετωπίσαμε.
“Αλλά οι καιροί άλλαξαν, φίλοι. Οι άνθρωποι μαθαίνουν επιτέλους να κάνουν περισσότερα για να επιβιώνουν. Οι άνθρωποι μαθαίνουν επιτέλους να ευδοκιμούν.”
Οι υπέρ εταιρείες της βιομηχανίας πετρελαίου, εξορύξεων, ψεύτικης πράσινης ενέργειας εξακολουθούν να παραμένουν, αλλά είναι εκτός λειτουργίας. Πλέον περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένων των τηλεοπτικών ειδήσεων, άρχισαν τελικά να προβάλουν τους κακοποιούς διευθύνοντες συμβούλους όλων αυτών των εταιρειών και έδειξαν στο κοινό ότι ευθύνονται για αυτήν την κρίση, όχι εμείς.
Η αντίληψη του κοινού για αυτές τις εταιρείες άλλαξε την μια μέρα στην άλλη. Οι κυβερνήσεις τερμάτισαν κάθε ενέργεια και κάθε επιδότηση υπέρογκων ποσών σε εταιρείες – κακοποιούς. Πλέον διαθέτουν τα χρήματα τους σε καθαρή ενέργεια και επενδύσεις που δεν προσβάλουν το περιβάλλον. Τώρα ψηφίζουν νόμους για ανθρώπους, όχι για εταιρείες!
Ένας μεγάλος αριθμός κρατών δημιούργησε νόμους για την τιμωρία των ρυπαίνων και των τοξικών τους κληρονομιών. Οι εισαγγελείς άρχισαν να κοιτάζουν προς τους πραγματικούς εγκληματίες. Ρίχνουν εγωιστικά, στελέχη εταιρειών, πίσω από τα κάγκελα!

Η τεχνολογία εξελίχθηκε πέρα από την ηλιακή ενέργεια και τον άνεμο που γνωρίζαμε πριν από χρόνια. Ο υπεράκτιος άνεμος έχει τελικά απογειώσει τα νερά. Οι θάλασσες σύντομα θα υπερηφανεύονται για εκλεπτυσμένους στροβίλους που δε θα βλάπτουν τα πουλιά που μεταναστεύουν. Μπορούμε να αναπνέουμε ξανά! Πριν από μερικά χρόνια, οι νεοφερμένες για εσάς ανεμογεννήτριες, άρχισαν να βγαίνουν από το έδαφος. Παρακολούθησα την αφαίρεση τους και παρατήρησα την ζημιά που υπέστη η φύση εξαιτίας τους. Η αποψίλωση των δασών έφερε ξανά την αναδάσωση της χαμένης γης.
Όλα αυτά τα βήματα έκαναν τον αέρα πολύ πιο αναπνεύσιμο τόσο εντός όσο και εκτός των σπιτιών μας, και όχι μόνο για λίγους. Οι πόλεις αφαιρούν τα τσιμέντα, στρέφονται στο πράσινο και περισσότεροι δήμαρχοι πλέον αναγνωρίζουν τα οικονομικά οφέλη που συνοδεύουν την καλή υγεία.
Οι μεταφορές μας είναι γνωστό ότι αποτελούσαν κάποτε το μεγαλύτερο μέρος των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου. Όχι πια. Κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο κινήθηκαν επιτέλους για την απαγόρευση των αυτοκινήτων. Ωστόσο, δεν χρησιμοποιούμε πολύ το ηλεκτρικό μας αυτοκίνητο. Υπάρχουν κίνητρα, αλλά οι κυβερνήσεις, τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, τελικά επενδύουν σε μεγάλο βαθμό σε συστήματα δημόσιων συγκοινωνιών που λειτουργούν. Κυκλοφορούμε με τα τοπικά μας μέσα, τρένα και λεωφορεία όποτε μπορούμε. Τα παιδιά λατρεύουν να κάνουν ποδήλατο. Τα ηλεκτρικά ποδήλατα έχουν γίνει επίσης πιο συνηθισμένα. Οι κυβερνήσεις βοηθούν τους εργοδότες να αγοράζουν ηλεκτρικά ποδήλατα για το προσωπικό τους. Η δημιουργία χώρου για ποδήλατα είναι φθηνότερη από την κατασκευή χώρου στάθμευσης. Ωστόσο, τα αυτοκίνητα είναι απαραίτητα για να βοηθήσουν τους ηλικιωμένους και τα άτομα με ειδικές ανάγκες να μετακινηθούν. Το σίγουρο είναι, ότι δεν υπάρχουν τόσα αυτοκίνητα.
Το ποσό εύκολο είναι να βρω την φύση στις μέρες μας είναι μια από τις αγαπημένες μου αλλαγές…
Τα δέντρα και η βλάστηση όλων των ειδών είναι παντού. Οι πόλεις καλύπτονται από λιγότερο τσιμέντο και ερείπια. Οι βοτανικές απολαύσεις, οι μυρωδιές και οι οικογενειακές εποχιακές καλλιέργειες στα λαχανικά είναι κάτι που το συναντάς συνεχώς στην βόλτα σου. Οι υπέρ εταιρείες τροφίμων γίνονται πιο αδύναμες τώρα που οι άνθρωποι μαθαίνουν να καλλιεργούν ξανά το φαγητό τους.
Πλέον βρίσκω την ειρήνη μου σε εξωτερικούς χώρους. Βλέπω αυτές τις αλλαγές όταν οδηγώ βόρεια της πόλης όπου συνηθίζω να πηγαίνω για πεζοπορία, για διανυκτέρευση στην φύση. Είναι συναρπαστικό να βλέπεις τόσες πολλές λάμψεις ελπίδας. Το μέλλον δεν ήταν ποτέ πιο λαμπερό!
μέλλον, 2041

«αυτό το συλλογικό όραμα για το μέλλον χτίστηκε με γνώσεις, φαντασίες και όνειρα, με στιγμές και χαρακτήρα, από την καθημερινότητα που ζούμε, από την καθημερινότητα που θα θέλαμε να αλλάξουμε, ή αν όχι, να καταλήξουμε.»